Program, saygı duruşu ve İstiklal Marşımızın okunması ile başladı. Sosyal Bilgiler Öğretmeni Mevhibe KOCAPINAR'ın günün anlam ve önemini belirten "Unutulan Tarihimiz" başlıklı konuşmasında; "20. Yüzyıl başlarında bir kara bulut çöktü dünyamızın üzerine, sermayesi hammaddeydi, paraydı, kandı. Daha güçlü olmak adına, insanlık onuru ayaklar altına alındı "Bir ulusun hayatı tehlikeye girmedikçe, savaş cinayettir" der, Mustafa Kemal ATATÜRK. İşte o yıllarda sanayisini geliştirmiş, ancak vicdanı körelmiş devletler çok cinayetler işledi. Eğitimden nasibini almamış, gelişmemiş tüm ülkeler sömürge haline gelerek bağımsızlıklarını kaybettiler.   Mevlana'nın Hacı Bektaşi Veli'nin Yunus Emre'nin izinden yürüyen, farklı inançların farklı milletlerin kardeşçe yaşadığı bu topraklara da göz diktiler. Tarih boyunca, çağ açıp çağ kapatmış, üç kıtaya hükmetmiş, bağımsızlığından asla ödün vermemiş, esaret altına girmektense şehadet şerbetini içmeye ant içmiş bir milletle karşı karşıya olduklarını düşünmediler. Oysa Çanakkale'de, Mustafa Kemal ATATÜRK, emrindeki orduya taarruzu değil ölmeyi emretmişti, habersizdirler. Gelişmiş sanayilerine, nefretlerini kazandırdıkları sömürgelerine, gözlerini karartan hırslarına, ahlaktan uzak entrikalarına güveniyorlardı. Mehmetçiğin vatan sevgisinden, iman dolu yüreğinden, bir avuç vatan toprağı için ölümü göze aldığından habersizdirler. Tarih bilimi, 19. Yüzyıldan itibaren Avrupalılar tarafından yeniden tasarlandı. Batı merkezli tarih düşüncesinin hemen bütün dünyada kabul görmesi ile, Çin, Hindistan, Güney Amerika medeniyetleri gibi İslam Coğrafyasında kuvvetli bir ötekileştirmeye maruz kaldı  ve tarih dışına itildi. Türkler ve Osmanlılar tarih şeridine ancak kenarından iliştirildi. Kendi tarihimizi, kültürümüzü, mimarimizi, musikimizi, bildiğimizi, insanımızı ve medeniyetimizi batılılar gözüyle anlamaya çalıştık ve küçümsedik. Tarihimize sahip çıkamadık. Bu tarih kaybı, zamanla kronikleşerek bir bilinç kaybına dönüştü ve ayakta kalmak için sarıldığımız birkaç isim ve olaydan başka, tarihi birikimimiz ile bağımız koptu. Kut-ül Amare zaferi çalınan tarihimizde unuttuğumuz hadiselerden biridir.   Bugün küresel güçlerin savaş alanına çevirdiği bölgemiz yüz yıl önceki kaderini yaşamaktadır. Dolayısıyla, yüzyıl öncesinde olup biteni hatırlamak, bugünü anlamak için zorunluluktur. Türk ve dünya tarihini batılı gözüyle değil, tarihte yaşanan gerçekliklerle öğrenmek her Türk gencinin görevidir. Ülkemizi içerideki ve dışarıdaki tehlikelere karşı koruyabilmek, şehitlerimizin kanlarıyla, canlarıyla bize emanet ettiği bu vatana sahip çıkabilmek için gençliğimize tarihimizi öğretmek de bizim asli görevimizdir. 600 yıl Asya, Avrupa ve Afrika'ya adalet ve hoşgörü ile hükmetmiş, bir ecdadın torunu olmaktan gurur duyuyorum. Ancak 1945'ten sonra Avrupalıların öğrendiği insan haklarına, insan onuruna saygıya,  ezelden beri sahip olan bir ecdada sahip olmaktan gurur duyuyorum." Dedi.   Vatan Sevdalılarından oluşturduğu Osmancık taburu ile Kut'ül Amare'de bir destan yazan Süleyman Askeri Bey'e selam olsun, Selmân-ı Parkta İngilizleri mağlup eden Nurettin Paşa' ya selam olsun, İngiliz askerlerine yardım götüren Julnar vapurunu durduran Ali İhsan Paşa ya selam olsun, İngiliz entrikalarına karşın vatan toprağını satmayan, bize ikinci Çanakkale Zaferini yaşatan Halil Paşa'ya selam olsun. Bugün sahip olduğumuz vatan toprakları üzerinde özgürce yaşamamız için, hayatını feda etmiş tüm isimsiz kahramanlarımıza, Ulu Önderimiz Mustafa Kemal ATATÜRK'e selam olsun, sizlere minnettarız ruhlarınız şad olsun. Diyerek konuşmasına son verdi.   Sebati Günenç Orta okulu Sosyal Bilgiler Öğretmeni Mevhibe KOCAPINAR'ın yönetiminde hazırlanan ve okul öğrencilerinin oynadığı "Son Sancak" tiyatro gösterisi ve hazırlanan resim sergisinin gezilmesi ile program sona erdi.